Przeciwdziałanie przemocy domowej

 

 DEFINICJA

 

        Przemoc w rodzinie narusza podstawowe prawa człowieka, w tym prawo do życia i zdrowia oraz poszanowanie godności osobistej. 

 

     Art. 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie definiuje przemoc jako: jednorazowe lub powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste członków rodziny, w szczególności narażające te ososby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą.

 

Warto pamiętać, że przemoc zabiera moc (czyli siłę).

A moc stanowi „paliwo” do życia i działania.

Trzeba więc z całych sił bronić się przed doznawaniem przemocy.

 

Kto najczęściej doznaje przemocy?

 

Najczęściej przemocy doznają osoby słabsze (co staje się oczywiste po zapoznaniu z definicją przemocy).

Najczęściej są nimi dzieci, kobiety, ludzie starsi, osoby niepełnosprawne. Z badań i statystyk wynika, że większość ofiar przemocy fizycznej w rodzinie to kobiety.

 

II          FORMY PRZEMOCY 

Cykle przemocy opisała amerykańska psycholog Leonora E. Walker. Badając kobiety doznające przemocy w rodzinie, zaobserwowała pewne cyklicznie pojawiające się w ich związkach zdarzenia. Na cykl przemocy składają się trzy następujące po sobie fazy: faza narastającego napięcia, faza ostrej przemocy i faza miodowego miesiąca.

 

1.   faza narastania napięcia

- pojawianie się coraz większej liczby sytuacji konfliktowych oraz wyczuwalny wzrost napięcia w związku,

- jeden z partnerów staje się drażliwy, każdy drobiazg wyprowadza go z równowagi, swoje emocje wyładowuje na drugiej osobie, może ją poniżać, krytykować,

- każdy szczegół jest dobrym pretekstem do wszczęcia konfliktu i awantury,

- w tej fazie partner może (ale nie musi) pić więcej alkoholu, przyjmować narkotyki lub inne substancje odurzające.

2.   faza ostrej przemocy

- zachowanie partnera staje się bardzo nieprzewidywalne, gwałtowne, często wpada w szał,

- dochodzi do eksplozji zachowań agresywnych, które mogą objawiać się biciem pięściami, przedmiotami, kopaniem, grożeniem bronią, duszeniem,

- można zaobserwować silne natężenie agresji słownej.

3.   faza miodowego miesiąca

- w momencie kiedy sprawca wyładował już swoje emocje i wie, że przekroczył różne granice, zmienia się w zupełnie inną osobę,

- w tej fazie sprawca okazuje skruchę, ciepło i miłość,

- sprawca dba o partnerkę, spędza z nią czas, zachowuje się tak, jakby przemoc nigdy nie miała miejsca.

 

Cykle takie mogą trwać przez wiele lat, przy czym zwykle z upływem czasu skracają się fazy miodowego miesiąca, a wydłużają się i bardziej dramatycznie przebiegają fazy narastania napięcia i gwałtownej przemocy. Po pewnym czasie faza miodowego miesiąca zanika całkowicie i pozostają tylko dwie fazy.

 

Każdy człowiek ma prawo do godnego życia. Godność wiąże się ze świadomością przysługujących każdemu z nad praw osobistych. Tych praw nikt nami nie może odebrać.

Godność jest przynależna naturze ludzkiej – jej także nikt nie może nam odebrać.

PRZE – MOC

to bezprawne działanie jednej osoby przeciwko mocy osobistej drugiej osoby.

PO – MOC

 to wszelkie działania, które pozwalają na odbudowanie wewnętrznej mocy każdego człowieka tak, aby potrafił samodzielnie kierować swoim życiem, chronić się przed przemocą i żyć godnie.

 

OSOBIE DOTKNIĘTEJ PRZEMOCĄ UDZIELA SIĘ

bezpłatnej pomocy w szczególności w formie:

 

• poradnictwa medycznego, psychologicznego, prawnego, socjalnego, zawodowego i rodzinnego
• interwencji kryzysowej i wsparcia
• uniemożliwienie osobom stosującym przemoc korzystania ze wspólnie zajmowanego z innymi członkami rodziny mieszkania oraz zakazanie kontaktowania się i zbliżania się do osoby pokrzywdzonej
• zapewnienie bezpiecznego schronienia w specjalistycznym ośrodku wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie
• przeprowadzenie badania lekarskiego ustalającego przyczyny oraz rodzaje uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie oraz wydanie zaświadczenia lekarskiego w tym przedmiocie
• pomocy w uzyskaniu mieszkania

 

Przemoc „sama z siebie” nie zniknie . . .


 

CO TO JEST PROCEDURA „NIEBIESKIE KARTY”?
 

Jest to procedura postępowania/interwencji obejmująca działania wielu służb, mająca na celu zatrzymanie przemocy w rodzinie oraz pomoc w wychodzeniu z tej sytuacji. Działania są indywidualnie dostosowywane do potrzeb danej rodziny. Szczegółowe warunki realizowanie procedury, zadania służb oraz formularze „Niebieskich Kart” określa Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 września 2011 roku.

 

KTO MOŻE ZGŁOSIĆ PROŚBĘ O URUCHOMIENIE PROCEDURY „NIEBIESKIE KARTY”?

 

O uruchomienie procedury może prosić każda osoba dotknięta przemocą w rodzinie oraz osoby mające wiedzę, że w danej rodzinie dochodzi do przemocy. Trzeba pamiętać, że o wszczęciu procedury ostatecznie decyduje przedstawiciel służby/instytucji, do którego dokonujemy zgłoszenie, który może mieć inny ogląd sytuacji.

 

Uprawnienia do uruchomienia procedury „Niebieskie Karty”  mają przedstawiciele następujących służb:
 

- Policji,

- jednostek organizacyjnych pomocy społecznej,

- komisji rozwiązywania problemów alkoholowych,

- oświaty (nauczyciele, pedagog, psycholog szkolny, dyrektor),

- ochrony zdrowia (lekarz, pielęgniarka, ratownik medyczny).

 

W JAKICH SYTUACJACH URUCHAMIANA JEST PROCEDURA „NIEBIESKIE KARTY”?
 

Uruchomienie procedury następuje przez wypełnienie formularza „Niebieska Karta – A” przez przedstawiciela jednej z wyżej wymienionych służb, podczas rozmowy z osobą doznającą przemocy. Jest to dokument z danymi osób uwikłanych w przemoc w rodzinie opisujący sytuację przemocy. Bezpośrednio po wypełnieniu formularza „Niebieska Karta – A” osobie doznającej przemocy przekazuje się formularz „Niebieska Karta – B”. Zawiera on informacje o prawnych konsekwencjach stosowania przemocy oraz o miejscach, gdzie można uzyskać pomoc.

 

Doznajesz przemocy? Lekarz ma obowiązek Ci pomóc!

 

CO POMAGA WYJŚĆ Z PRZEMOCY?

 

Możemy zmieniać myślenie i nasze postawy dotyczące przemocy – z takich, które usprawiedliwiają i podtrzymują przemoc na takie, które będą sprzyjać w nieakceptowaniu przez nas i u siebie samego stosowania przemocy.

Możemy nauczyć się inaczej wyrażać uczucia przeżywane jako nieprzyjemne: zamiast krzyczeć i bić, możemy nauczyć się mówić o nich w sposób nie zagrażający innym

Możemy nauczyć się wyrażać uczucia przeżywane jako przyjemne i wyrobić nawyk mówienia o nich, w stosunku do naszych bliskich i nie tylko bliskich.

Możemy nauczyć się zachowań asertywnych: są to zachowania, które pomagają nam wyrazić siebie (to, co myślimy, czujemy, pragniemy, potrzebujemy), w sposób, który szanuje zdanie, uczucia – drugiej osoby.

Możemy nauczyć się prosić o to czego nam potrzeba i negocjować z innymi swoje prawa, zamiast wymuszać.

Możemy wreszcie zaakceptować to, że aby żyć z innymi czasem trzeba z czegoś zrezygnować lub odpuścić.

 

Może zdarza się, że słyszysz zza ściany krzyki ???

Słyszysz wołanie o pomoc ???

 Słyszysz czyjś płacz???

Widzisz, że ktoś z Twoich znajomych,

sąsiadów doznaje przemocy ????

 

 

Świadek przemocy to niezwykle ważna osoba. Często jedyna, która może pomóc przerwać przemoc.

 

ZGŁOŚ PRZEMOC W RODZINIE

• 997- Policja
• 112- telefon alarmowy
• GOPS w Świątkach- 89 526 00 87              

 

PRZEMOC w rodzinie tworzy zamknięty krąg. 

 

Pamiętaj !! osoba krzywdzona: 

1. Wstydzi się,  bo czuje się odpowiedzialna za to co się dziele w jej rodzinie
2. Nie wierzy, że ktoś jej pomoże, że się coś zmieni, że ma prawo prosić o pomoc
3. Boi się, o swoje życie i zdrowie